Korzyści:

​

1. Poprawa wzorca ruchu. 

Układ nerwowy uczy się nowych sposobów wykonywania poszczególnych ruchów. Uczy się poruszać w sposób fizjologiczny – czyli optymalny dla konkretnego organizmu.  Zwiększa się zarówno zakres ruchu w stawach jak i możliwość kontrolowania go ​​przez układ nerwowy. Poprawia się płynność i wydajność ruchu.  

 

2. Poprawa postawy.
Poprzez korygowanie nierównowagi w tkance mięśniowo-powięziowej zwiększa się możliwość ułożenia poszczególnych elementów ciała w równowadze. Ciało uczy się organizować w przestrzeni i względem grawitacji, przy minimalnym wysiłku. Jeździec uczy się korzystać z grawitacji jako wsparcia, w odnajdywaniu stabilności na końskim grzbiecie.

​

3. Poprawa jakości oddechu. 

Podczas zajęć poprawia się ruchomość struktur w obrębie klatki piersiowej. Żebra odzyskują możliwość swobodnego poruszania przy każdym oddechu. Skrócone tkanki z przodu klatki piersiowej i obręczy barkowej, wracają do funkcjonowania w równowadze. Zmiana  jakości oddychania wpływa również na zrównoważenie ruchomości narządów wewnętrznych.

 

​4. Poprawa równowagi i stabilności

Ciało odnajduje wyraźniejszą podstawę.  Stopy zyskują lepszy kontakt z podłożem.  Jeźdźcy zaczynają wyraźnie czuć, jaki wpływ na funkcjonowanie całości ciała, ma ułożenie stóp w strzemionach i ich napięcie. Zaczynają świadomie je wykorzystywać. Utrzymanie postawy oraz równowagi staje się lżejsze. Znacznie zmniejsza się potrzeba „łapania konia” nogami czy napinania barków i rąk w walce o równowagę.

 

6. Poprawa połączenia z koniem.
Komunikacja z koniem i wpływanie na niego staje się lżejsze i bardziej precyzyjne. Dzięki lepszej równowadze i czuciu własnego ciała, sygnały jeźdźca stają się bardziej subtelne, pozbawione „szumów informacyjnych”. 

 

7. Poprawa komfortu we własnym ciele.
Zmniejsza się napięcie i dyskomfort w ciele wynikający z braku równowagi, nadmiernego wysiłku i upośledzenia ruchu. Możliwa staje się jazda bez bólu pleców, bioder, kolan, kostek, barków, napięcia szyi i innych dolegliwości, powszechnych w jeździectwie. Dzięki temu, że ciało uczy się samo inaczej organizować, zmiany mogą być długotrwałe.

 

8. Poprawa priopriocecji. 
W zrównoważonych tkankach receptory odpowiedzialne za określanie pozycji poszczególnych części ciała odzyskują sprawność. Uczestnicy zajęć świadomie częściej zadają sami sobie pytania:

- Jak oddycham?

- Jaka jest moja postawa?

- Gdzie znajduje się moja klatka piersiowa?

- Jak porusza się moja miednica?

- Czy moje barki pozostają swobodnie rozluźnione w danym ruchu, a kiedy się podnoszą?

- Jak moje ciało reaguje w trudnych sytuacjach?

 

9. Wpływ na umysł.
Swobodny oddech i poczucie stabilności w ciele, daje większą otwartość na otoczenie.  Stabilniejsze podparcie zapewnia poczucie bezpieczeństwa. Zwiększa się poziom energii, spokoju i skupienia. W trudnych sytuacjach łatwiej jest zachować równowagę i pewność siebie.

 

10. Zwiększa się czucie konia
Zmiana percepcji przenosi się również na świadomość tego co dzieje się w ciele konia.

- jak porusza się grzbiet konia

- jak koń oddycha

- jak się czuje w danym ruchu i sytuacji

- jak pracują jego łopatki, szyja, kończyny, miednica itp.

- co w moim ciele może to powodować

- jak mogę mu pomóc

 

11. Zmienia się również to jak odbierają nas konie.
Dzięki naszej stabilności zwiększa się poczucie bezpieczeństwa koni w naszej obecności. Chętniej skupiają uwagę na nas i wsłuchują się w nasze sygnały. Zmniejsza się ich potrzeba kontrolowania otoczenia.

​

​